این فضا،علاوه بر جذابیت باید کارایی خوبی نیز داشته باشه و محلی برای کارهای روزمره به جز پخت و پز باشه و فضایی هست که بیشترین هزینه رو برای طراحی و اجرا آن باید صرف کرد.بهتره که برای مکان یابی ، این فضارو نزدیک ورودی طراحی کنیم و در ارتباط با تراس یا حیاط خلوت کوچک باشه و فضای غذا خوری هم در دسترس باشه.

در طراحی داخلی آشپزخانه به چهار کاربرد انبار ،پخت و پز،صرف غذا و آماده سازی غذا توجه کنیم.جهت ساخت این فضاباید به سمت شمال به شرق یا شمال به غرب باشه و باید به در خانه و محل بازی کوکان و حیاط دید داشته باشه و از لحاظ داخلی هم باید با نشیمن ، پذیرایی،ناهار خوری و ورودی در ارتباط باشه.

در طراحی فضای داخلی آشپزخانه، جای قرار گیری کابینت ها و لوازم ها باید بر اساس استاندارد باشه و فضای کافی برای حرکت آزادانه رو فراهم کنه و همچنین کار به حالت ایستاده به حداقل برسه و ارتفاع وسایل مناسب بامقیاس انسان باشه و تامین روشنایی و نور مناسب برای سطوح کاری امر خیلی مهمه.

مثلث کار یا مثلث آشپزخانه ، فضایی هست که بین سینگ و یخچال و گاز ارتباط برقرار میکنه جوری که این سه وسایل ،سه راس مثلث رو تشکیل میدن و اندازه ی این سه ضلع از مرکز در جلوی هر یک از این وسایل نباید کمتر از 5/3 متر و بیشتر از 5/6 متر طول داشته باشه.

وجود بوفه هایی جادار مهمترین نکته در آشپزخانه هست و باید جوری باشه که هر وقت هر وسیله ای رو نیاز داریم به سرعت پیدا کنیم .روی قفسه و لبه کابینت فضای مناسبی هست ودر صورت داشتن ایده و سلیقه میتونیم به خوبی از آن استفاده کنیم مثلا میتونیم از وسایل تزئیینی و یا کاربردی استفاده کنیم.همچنین انتخاب رنگ مناسب برای فضای آشپزخانه و کابینت ها هم مهمه .

آشپزخانه انواع مختلفی داره که هرکدام برای فضاها و عملکردهای متفاوتی مناسب هست.مثلا:

آشپزخانه یک دیواره ،برای فضاهای کوچیک مناسبه چون همه عناصر روی یک دیوار نصب میشن

مدل گالی : این نوع مناسب آشپزهای حرفه ای هست .در این مدل کابینت ها در اطراف و راه رو در وسط قرار میگیره

مدل شبه جزیره ای یا L شکل : به شکل دو ضلع از یک مثلثه که نصف فضای آشپزخانه برای میز نهار خوری خالی میمونه.

مدل Uشکل : این مدل فضای انبار و کار زیادی میده و برای دیگر کارها فضا محدوده.

مدل کابینت های دور پیچ : دور تا دور فضا کابینت قرار میگیره و اگه فضا بزرگ باشه میتونیم وسط فضا میز نهار خوری قرار بدیم.

مدل جزیره ای :یکی از عناصر مثلث کار در وسط فضا قرار میگیره و برای اثر گذاری بیشتر میتونیم ترکیبی از نورهای پایین تاب و یک لوستر استفاده کنیم.

در آشپزخانه های بزرگ به جداساز نیاز داریم ،که میتونیم از دیوارهای تیغه ای کوتاه و حداقل ارتفاع آن 2/1 متر هست برای منعطف کردن فضا هم دیوارها و درهای کشویی و تاشو میتونیم استفاده کنیم.

انتخاب کف پوش در طراحی و معماری داخلی اشپزخانه ،تاثیر بصری زیادی رو روی اندازه ی فضا داره و همینطور رنگ کف پوش میتونه فضارو بزرگ یا کوچک نشون بده و اندازه و بافت و طرح کاشی هم کمک به این موضوع میکنه. کابینت های پایه دار هم به بزرگتر نشون دادن فضای آشپزخانه کمک میکنه.

ارتفاع کابینت ها باید استاندارد باشه که از 90+ تا 5/97+ باشد اما باز با توجه به قد افرادی که در این فضا کار میکنن ممکنه این ارتفاع تغییر کند اما مهمتر از ارتفاع کابینت ها فضای زیرین آنها مهمه که نباید کمتر از 87+ سانتیمتر باشه و یک گودی انگشتی پیوسته هم باید در کف تمام کابینت ها ایجاد بشه.

رنگ مورد استفاده در این فضا باید تحرک بخش باشه که باعث تقویت هوشیاری بشه و بهتره از رنگ های گرم استفاده کنیم و برای سطوح هم میتونیم از رنگ های متضاد استفاده کنیم که باعث انعکاس بیشتر نور میشه.

فضای کلی آشپزخانه نیاز به نور کافی دارد و برای اینکار میتونیم از لامپ های هالوژن متحرک و چراغ های سقفی استفاده کنیم و برای میز نهار خوری بهتره که از نور ملایم استفاده کنیم و بکار بردن لامپ آویزان روی میز تاثیر زیادی داره و باعت ایجاد حس صمیمیت میشه اما باید در ارتفاع مناسب نصب بشه.

 راهروهای کاری، در واقع فضاییت که افراد موقع کار کردن در اون قسمت ها می ایستند. اما راهروها و مسیر های عبور برای افرادی ست که در آشپزخانه حرکت می کنند.

هرچن که  ابعاد ایده ال با توجه به فضا و طراحی ال شکل ، یو شکل و یا موازی می‌توانه تغییر کنه، اما موقع طراحی عرض راهرو یا کانتر  آشپزخانه باید حداقل یک متر و شش سانت در نظر گرفته بشه ، اما راه‌های عبور می تونن به اندازه ی 90 سانتی متر در نظر گرفته بشن.

در نظر گرفتن اندازه های مناسب برای مسیر های حرکتی افراد در حال کار و افراد در حال حرکت از موضوعات مهمی هست که در معماری و طراحی داخلی فضاهای مختلف اداری و تجاری و مسکونی باید در نظر گرفته بشه.

رعایت این نکات کوچک و اصول در  طراحی آشپزخانه با سبک مدرن باعث می شود کاربران و ساکنین خونه در بخش های مختلف آشپزخانه بتونن به راحتی فعالیت داشته باشن  و با احساس آرامش و عدم تداخل با بخش های دیگه بتونن رفت و آمخد کنند. این جزئیات هر چند ممکنه که در ظاهر پیش پا افتاده باشه اما در نتیجه کار بسیار تاثیرگذاره.

قسمت مورد نیاز برای آماده سازی غدا ، کانتر و سطح رویی کابینت های  آشپزخانه رو هم برای قسمت عرض و هم برای قسمت عمق در بر می گیرد. فضای مورد نیاز برای آماده سازی غذا در طراحی داخلی آشپزخانه باید حداقل 30 سانتی متر عرض داشته باشه.

این در حالی است که قسمتی که کنار ظرف‌شویی قرار داره باید حداقلی عرضی به اندازه 45 سانتی متر داشته باشه.

اما علاوه بر این میزان عرض، حداقل عمق مورد نیاز برای این عرض ها 60 سانتی متر است.  این فضا برای ایجاد سطح مورد نیاز برای فعالیت های داخل آشپزخانه کافی است که در طراحی کابینت ها باید رعایت بشه.

در واقع بخش آماده سازی فضا در کنار امکان نگهدار ظروف موضوع مهمی هست که در طراخی داخلی برای بخش آشپزخانه باید رعایت بشه.

ابعاد دیگری که در قواعد طراحی داخلی برای بخش آشپزخانه باید رعایت بشه فضای بین کابینت هایی بالایی و سطح روی کابینت ها و کانتر هست.

فاصله مناسب بین سطح روی کابینت ها و کانتر آشپزخانه و کابینت‌های بالایی به نحوی باید باشه که برای دسترس به کابینت ها ایجاد مزاحمت نکنه ، وسایل و ظروف به‌راحتی قابل‌دسترسی باشن و سطح روی کابینت ها و کانتر آشپزخانه به راحتی امکان استفاده و قرار گیری اشیاء بر روی آن رو داشته باشن.

ابعاد استاندارد و ایده آل برای این فاصله چیزی در حدود 30 تا 50 سانتی متر می تونه باشه.  اما زمان طراحی فضای داخلی به منظور ساخت آشپزخانه ی ایده آل این ابعاد رو متناسب با فضا باید انتخاب کرد. چون این ابعاد به نسبت هر فضا متغییر می تونه باشه.

در واقع در طراحی داخلی هر فضا خصوصا فضای اشپزخانه که قلب هر خانه است باید دقت کنیم که محدوده ی پیشخوان برای انواع فعالیت های پخت و پز و آماده سازی غذا کافی باشه.

در طراحی داخلی برای فضای آشپزخانه ارتفاع کابینت بالایی معمولا به تناسب ارتفاع قد کاربران تعیین می شه و این عدد برای کشورهای متفاوت می تونه تغییر کنه اما به صورت معمول بین 50 تا 90 سانتی متر می تونه باشه. ارتفاع کابینت های عمودی یا باکس ها چیزی در حدود ۱۸۰ تا ۲۲۰ سانتی متر هست،  اما باید بگم که این عدد به قد شخص و ارتفاع کف از سقف هم بستگی داره.

اندازه ارتفاع کابینت های پایینی چیزی در حدود 70 تا 75 سانتی متر هست اما در طراحی باید دقت کرد که برای قسمت پاخور یک فضای 10 تا 18 سانتی متری باید در نظر گرفت که البته این قسمت جدا از بخش ارتفاع کابینت هاست.

اندازه ارتفاع کانتر به منظور صرف غذا چیزی در حدود  ۸۹ تا ۹۱ سانتی متر باید باشه. این عدد در واقع ارتفاع مناسبی هست تا صندلی های بار قرار بگیره و افراد بتونن وعده های غذایی رو میل و یا آماده سازی کنند.

سخن آخر:

در نهایت به این موضوع می خوام اشاره که  همه ی  اعداد مطرح شده و همین طور استاندارها و اصولی که ذکر شد با توجه به فضای شما ، اندازه قد و فیزیک بدنی شما می تونه متغییر باشه تا به تناسب اونها طراحی و معماری داخلی برای آشپزخونه انجام بشه.

ارائه این اصول درسته که خلی مهمه اما چیزی که یک پروژه معماری و طراحی داخلی رو متمایز می کنه در نظر گرفتن شرایط محیط و نیاز های کاربر هست. در واقع طراح باید با نگاه طراحانه و حرفه ای خود پروژه های طراحی داخلی و بازسازی فضاهای مسکونی رو طوری مدیریت کنه تا افراد بتونن از فضایی مثل آشپزخانه که قلب یک خانه محسوب می شه بهترین استفاده رو داشته باشن.

بنابراین طراحی و سفارش کابینت ها در پروژه های مسکونی بسیار اهمیت داره.

تسلت بر اصول طراحی کابینت های آشپزخانه نگاه جامعی به یک طراح داخلی می ده  تا طراحی و دکور بندی  متناسب با فضا انجام بشه.