
در حال بارگذاری...
بعد از اینکه در رابطه با تاسیس یک نام تجاری بررسی های کافی انجام شد، موقعیت داخلی و خارجی فروشگاه نیز باید مورد تجزیه و تحلیل قرار بگیره. برای جانمایی ریز فضاها دستورالعمل های ویژه ای وجود داره، که قوانین چیدمان در اونها مشخص شده، اما موقعیت مکانی، ساختار داخلی و شیوه ی سازمان دهی هر فروشگاه، در هر منطقه و موقعیتی متفاوت است.
در فضاهای تجاری مهم ترین نکته بالا رفتن امکان فروش کالاست. در رابطه با موارد مختلفی که بر طراحی و دکور فضای داخلی فروشگاه تاثیرگذار هست در مقاله" چگونه طرح های اولیه فضای داخلی فروشگاه را تهیه کنیم " صحبت کردم، اما در این مقاله به صورت مشخص در رابطه با " شکل ورودی" ، " سیرکولاسیون" و "سرعت حرکت افراد" بعد از ورود به فضا ، صحبت خواهم کرد.
این ها مواردی ست که اغلب برای طراحان داخلی چالش برانگیز خواهد بود؛ در این راستا ابتدا در رابطه با برنامه فیزیکی فضای فروشگاهی مواردی رو توضیح خواهم داد و در ادامه در رابطه با موارد ذکر شده بحث خواهم کرد.
مشخص کردن فضاهای لازم برای یک فروشگاه و همین طور تعیین ابعاد و اندازه ی هر بخش را برنامه فیزیکی فروشگاه می گویند. بعد از مشخص شدن برنامه ی فیزیکی، طراح یک لیست کامل از فضاهایی رو داره که قراره اونها رو در زیربنای فروشگاه لکه گذاری و محل یابی کنه.
بنابراین در این قسمت لیستی از فضاهای متداولی که در فروشگاه هست رو ارائه خواهم داد و سپس توضیح می دم که به چه شکل اصول ترتیبی در این فضاها در نظر گرفته می شه.برای رسیدن به یک برنامه فیزیکی درست، طراح باید چند مسیر مختلف رو طی کنه.
اولین موضوع این هست که یکسری از ریز فضاها بین تمامی فروشگاه ها یکسان است؛ مثل: ورودی و حراست، بخش فروش، مدیریت، آبدارخانه، سرویس بهداشتی،انبار، حوزه فروش اجناس و صندوق. گروه دیگر از ریز فضاها (البته بخش مهمی از آنها) بعد از مشخص شدن نوع خدماتی که قرا است در یک فروشگاه ارائه شود مشخص خواهد شد.
اما بخش های خاص و ویژه ی ریز فضاها زمانی مشخص می شه که طراح با مدیران و پرسنل قدیمی فروشگاه و همین طور خریداران مشاوره و صحبت کنه و نیازهای اونها رو در لیست ریز فضاها در نظر بگیره. بسیاری از طراحان حرفه ای در این زمان یک پرسشنامه تهیه می کنند و بسیاری از فضاهای از فضاهای پر مخاطب و جالب نتیجه ی تحلیل این پرسشنامه هاست.
برنامه فیزیکی هر فضا شامل ریزفضاهایی ست که با توجه به نوع کالایی که در فروشگاه عرضه می شه، مشخص و تعیین خواهد شد، به همین دلیل برای این بخش در مورد مساحت هر فضا صحبتی نخواهم کرد و به عنوان کردن مواردی که در عموم فروشگاه ها هست اکتفا خوام کرد.
قبل از جانمایی و لکه گذاری رو پلان، اولین وظیفه ی طراح در برخورد با فضای فروشگاهی ایجاد سیرکولاسیون مناسب در فضا ست. برای اینکه این کار به درستی تحلیل بشه، طراح باید حجم افرادی که وارد فروشگاه می شوند ( خصوصا در ساعات شلوغ)، مدت زمان حدودی مکث در مقابل هر غرفه و همین طور نیاز به طردد پرسنل به جهت شارژ کالا در قفسه ها رو در نظر بگیرد.
در این راستا طراحان روش های فکری مختلف رو (با توجه به روانشناسی مخاطب و تلاش برای حفظ ارامش او هنگام حضور در فضا) در پلان سیرکولاسیون طرح ریزی می کنند، و در این راستا نمودارهای مختلفی تهیه می شه. نمودارها با مشاهده نقشه ها و بخشهای داخلی و ترسیم فلش و مسیرها؛ بر روی نقشه های فنی ترسیم می شه.
در نتیجه پلان سیرکولاسیون به صورت نقشه ی جداگانه بر روی پلان اصلی پروژه ترسیم می شه، که نشون می ده، مسیرهای دسترسی به قسمت های محصولات ، مکان های فروش ، بخش های عبور و مرور و مناطق جانبی چگونه است. این ترسیم ها نقطه شروع برنامه ریزی برای چیدمان و دکور فضای داخلی پروژه محسوب می شه.
سیرکولاسیون دو وظیفه ی اصلا رو در طراحی فضای فروشگاهی انجام می ده. اولین مورد این هست که جریان حرکت افراد را به صورت مسیرهای عبور و مرور فراهم می کنه، که باید به اندازه کافی گسترده باشد تا حداقل دو نفر بتوانند از کنار یکدیگر به راحتی عبور کنند. (چه در حال راه رفتن ، چه بر روی صندلی چرخدار ، یا هل دادن کالسکه.)
و مورد دوم اینکه مشتری رو به سمت کالاها هدایت کنه و به او اجازه بده تا فضای کافی برای گردش در فضا، بدون برخورد با دیگران یا ویترین ها داشته باشه. این اصول گردش کاملاً ساده است و با حالت های حرکت مردم در فضا کنترل می شود.
یکی از انواع آن سیرکولاسیون افقی و عمودی است. سیرکولاسیون افقی به این صورت هست که وقتی مشتری کالا رو پشت ویترین می بینه وارد فروشگاه می شه و از طریق قفسه های کناری یا میانی می تونه به کالا دسترسی پیدا کنه.
اما سیرکولاسیون عمودی به این شکل است که مشتری بعد از ورود به فروشگاه به طبقات دیگه جذب می شه. در سیرکولاسیون های عمودی با توجه به وسعت فروشگاه از انواع پله های معمولی یا برق و بعلاوه آسانسور نیز استفاده می شه.
سیرکولاسیون به صورت زیگ زاگ یا به شکل هشت گوشه در سراسر فروشگاه، باعث می شود تا نقاط مورد نظر در آن گنجانده شده و سفری طولانی تر و روش های متنوعی برای حرکت در فضا ایجاد بشه. سیرکولاسیون با الگوی دایره ای هم، مشتریان رو از جلو به عقب و سپس دوباره به جلو می بره.
همون طوری که در مقاله "عناصر کالبد فروشگاه" توضیح دادم، طراحی ورودی یک فروشگاه بسیار مهم است. ورودی تنها بخشی از کل فروشگاه ست که مشتری رو برای رود به فضا می تونه ترغیب یا دفع کنه. هر چند که ضوابط و مقررات خاصی برای طراحی ویترین ها و ورودی های فروشگاه وجود داره، اما ویترین بیشتر از هر جای دیگه ای نیاز به به روز رسانی داره.
ورودی فروشگاه درصد بسیار زیادی از محتویات فروشگاه رو فریاد می زنه. حتی فروشگاه های لوکس و خاص با وجود تمایل کم تر به نمایش کالای خود به نوعی با حس کنجکاوی که در مخاطب ایجاد می کنند، تا جذابیت در شکل ظاهری فروشگاه ایجاد کنند.
عبور از درگاه ورودی، نقطه ی آغاز سفر به داخل فروشگاه است. منطقه ای از فروشگاه که اغلب باز و خالی می مونه و به مشتری فرصت می ده تا مکث کرده و فضای فروشگاه را بررسی کنه تا مسیری بعدیش رو بتونه انتخاب کنه.
این فضا در فروشگاه های بزرگ ، محلی برای ملاقات با دوستان قبل یا بعد از خرید هم می تونه باشه، که حتی گاهی اوقات در مسیر های رسیدن به ورودی فروشگاه نشیمنگاه هایی تعریف شده که باعث می شه بخشی از جمعیت به فضای خارجی فروشگاه منتقل بشن.
علامت ها و نشانه ها عنصر مهمی در ورودی هست که مشتریان رو به یک بخش صحیح هدایت می کنه یا امکانات فروشگاه را به طور واضح بهشون نشون می ده. گرافیک های های مناسب در این بخش اگر خوب انتخاب بشه به مشتری این امکان رو می ده که در فضا احساس راحتی و ارامش داشته باشه و گیج نشه.
ورودی منطقه ای مهم و اصلی برای نمایش کالاهای جدید در فروشگاه ست. که حتی محصولات جدید می تونن در این منطقه به صورت رایگان توسط مشتریان تست بشن یا نمونه های رایگان به اونها داده بشه، در واقع بخش زیادی از تبلیغات در این منطقه می تونه اتفاق بیوفته.
در طراحی ورودی نیز باید دسترسی همه کاربران در نظر گرفته بشه. ورودی باید برای استفاده کنندگان از ویلچر و کالسکه به اندازه کافی گسترده باشه تا به راحتی فضای چرخش داشته باشن. در یک سایت موجود ، ورودی ممکنه پله ای باشه بنابراین ممکنه نیاز به یک سطح شیب دار برای ورود به فضای داخلی باشه ، در نتیجه فضای زیادی رو از طرح کلی می گیرد.
سرعت یک جنبه جالب در طراحی سیرکولاسیون محسوب می شه که نحوه استفاده افراد از فضا و همچنین حرکت در محیط پیرامون رو، تحلیل می کنه. سرعت، خیلی، تحت تأثیر ماهیت کاربر و سبک زندگی اوست، و این یکی از دلایل اهمیت درک بازار هدف گذاری شده توسط برندها و منطقه ای است که فروشگاه در آن واقع شده.
کانسپت کافی شاپ مثال خوبی برای توصیف چگونگی سرعت حرکت افراد، در فضای داخلی ست؛ زیرا اغلب مراحل مختلفی رو شامل می شه و افراد با دلایل مختلف سرعت های حرکتی متفاوتی هم در این فضا دارند.
سرعت به سه دسته سریع ، متوسط و کند تقسیم می شه. کاربر سریع می خواهد یک قهوه را خریداری کند و بلافاصله از فروشگاه خارج شود. به همین دلیل است که اکثر کافی شاپ های زنجیره ای ، پیشخوان های بزرگ و طولانی دارند، که کاملاً شبیه خط تولید است. در این حالت هدف این است که مشتریان هرچه راحت تر حرکت کنند تا احساس کنند خدمات رو در کم ترین زمان ممکن و به سرعت دریافت می کنند.
کافی شاپ هایی هم که این امکان رو فراهم می کنند اغلب مشتریان زیادی دارند. کاربرانی که با سرعت متوسط این خدمات رو دریافت می کنند در محل می نشینند و نوشینی خود رو میل می کنند و مکان رو ترک می کنند، ممکنه حتی تا 20 دقیقه هم اونجا بمونن.
که در این حالت، نشیمنگاه هایی معمولاً در جلوی مغازه قرار داره که به صورت صندلی و میز هایی با پایه بلند دراطراف ویترین ها ، یا صندلی های یک یا دونفره طراحی شده. با این کار، کاربر می تواند بدون نیاز به جابجایی در کل فروشگاه ، پس از پایان میل کردن نوشیدنیش، از فضا خارج بشه.
حالت سوم هم، کاربر آهسته غذا و نوشیدنیش رو خریداری می کند و مدت طولانی تری ، اغلب روی صندلی ها و مبل های راحتی با دسترسی به روزنامه ها و مجلات می نشیند. این کاربران ممکنه حدود یک ساعت بمانند تا با دوستانشان ملاقات کنند، یا وقت استراحت ناهارشون رو در یک مکان راحت و دور از قسمت شلوغ میل کنند.
همچنین ، در بعضی از کافی شاپ ها قسمتی برای جلسات کاری در یک بخش خلوت تر( معمولا در پشت مغازه با یک میز هشت نفره مناسب برای جلسات ) طراحی می شه.
در فضاهای فروشگاهی کوچکتر ، سرعت مسئله مهمی نیست ، اما در فروشگاه ها و مراکز تجاری بزرگ، ماهیت کاربران، تعداد افرادی که در دقیقه به فضا وارد شده یا از آن خارج می شوند، و همین طور پیچ و تاب ها و طول مسیر های حرکت، در نظر گرفته می شه.
سخن آخر:
در فضاهای فروشگاهی تنها بحث زیبایی ظاهری فروشگاه برای خلق جذابیت های بصری کافی نیست، باید فراموش نکنیم که فضای فروشگاه در راستای خدمت رسانی هرچه بهتر و بیشتر برای افراد فراهم می شه، لذا احساس امنیت و آرامش روانی برای مشتریان موضوع مهمی ست. بنابراین طراح باید آسایش افرادی که به فضا داخل می شوند رو، از طریق ایجاد مسیرهای حرکتی کافی و آسودگی در حرکت فراهم کنه.
هیچ کدام از ما از خرید کردن یا غذا خوردن در فضاهای شلوغ لذت نمی بریم چون کیفیت کاری که انجام می شه به شدت پایین میاد. بنابراین طراح میبایست با توجه به فرهنگ مخاطبان و حجم افرادی که به فضا وارد می شن، سعی کنه با تعیین مسیرهای حرکتی مناسب باعث احساس آرامش و آسایش برای مشتریان و پرسنل بشه.
بعد از اینکه در رابطه با تاسیس یک نام تجاری بررسی های کافی انجام شد، موقعیت داخلی و خارجی فروشگاه نیز باید مورد تجزیه و تحلیل قرار بگیره. برای جانمایی ریز فضاها دستورالعمل های ویژه ای وجود داره، که قوانین چیدمان در اونها مشخص شده، اما موقعیت مکانی، ساختار داخلی و شیوه ی سازمان دهی هر فروشگاه، در هر منطقه و موقعیتی متفاوت است.
در فضاهای تجاری مهم ترین نکته بالا رفتن امکان فروش کالاست. در رابطه با موارد مختلفی که بر طراحی و دکور فضای داخلی فروشگاه تاثیرگذار هست در مقاله" چگونه طرح های اولیه فضای داخلی فروشگاه را تهیه کنیم " صحبت کردم، اما در این مقاله به صورت مشخص در رابطه با " شکل ورودی" ، " سیرکولاسیون" و "سرعت حرکت افراد" بعد از ورود به فضا ، صحبت خواهم کرد.
این ها مواردی ست که اغلب برای طراحان داخلی چالش برانگیز خواهد بود؛ در این راستا ابتدا در رابطه با برنامه فیزیکی فضای فروشگاهی مواردی رو توضیح خواهم داد و در ادامه در رابطه با موارد ذکر شده بحث خواهم کرد.
مشخص کردن فضاهای لازم برای یک فروشگاه و همین طور تعیین ابعاد و اندازه ی هر بخش را برنامه فیزیکی فروشگاه می گویند. بعد از مشخص شدن برنامه ی فیزیکی، طراح یک لیست کامل از فضاهایی رو داره که قراره اونها رو در زیربنای فروشگاه لکه گذاری و محل یابی کنه.
بنابراین در این قسمت لیستی از فضاهای متداولی که در فروشگاه هست رو ارائه خواهم داد و سپس توضیح می دم که به چه شکل اصول ترتیبی در این فضاها در نظر گرفته می شه.برای رسیدن به یک برنامه فیزیکی درست، طراح باید چند مسیر مختلف رو طی کنه.
اولین موضوع این هست که یکسری از ریز فضاها بین تمامی فروشگاه ها یکسان است؛ مثل: ورودی و حراست، بخش فروش، مدیریت، آبدارخانه، سرویس بهداشتی،انبار، حوزه فروش اجناس و صندوق. گروه دیگر از ریز فضاها (البته بخش مهمی از آنها) بعد از مشخص شدن نوع خدماتی که قرا است در یک فروشگاه ارائه شود مشخص خواهد شد.
اما بخش های خاص و ویژه ی ریز فضاها زمانی مشخص می شه که طراح با مدیران و پرسنل قدیمی فروشگاه و همین طور خریداران مشاوره و صحبت کنه و نیازهای اونها رو در لیست ریز فضاها در نظر بگیره. بسیاری از طراحان حرفه ای در این زمان یک پرسشنامه تهیه می کنند و بسیاری از فضاهای از فضاهای پر مخاطب و جالب نتیجه ی تحلیل این پرسشنامه هاست.
برنامه فیزیکی هر فضا شامل ریزفضاهایی ست که با توجه به نوع کالایی که در فروشگاه عرضه می شه، مشخص و تعیین خواهد شد، به همین دلیل برای این بخش در مورد مساحت هر فضا صحبتی نخواهم کرد و به عنوان کردن مواردی که در عموم فروشگاه ها هست اکتفا خوام کرد.
قبل از جانمایی و لکه گذاری رو پلان، اولین وظیفه ی طراح در برخورد با فضای فروشگاهی ایجاد سیرکولاسیون مناسب در فضا ست. برای اینکه این کار به درستی تحلیل بشه، طراح باید حجم افرادی که وارد فروشگاه می شوند ( خصوصا در ساعات شلوغ)، مدت زمان حدودی مکث در مقابل هر غرفه و همین طور نیاز به طردد پرسنل به جهت شارژ کالا در قفسه ها رو در نظر بگیرد.
در این راستا طراحان روش های فکری مختلف رو (با توجه به روانشناسی مخاطب و تلاش برای حفظ ارامش او هنگام حضور در فضا) در پلان سیرکولاسیون طرح ریزی می کنند، و در این راستا نمودارهای مختلفی تهیه می شه. نمودارها با مشاهده نقشه ها و بخشهای داخلی و ترسیم فلش و مسیرها؛ بر روی نقشه های فنی ترسیم می شه.
در نتیجه پلان سیرکولاسیون به صورت نقشه ی جداگانه بر روی پلان اصلی پروژه ترسیم می شه، که نشون می ده، مسیرهای دسترسی به قسمت های محصولات ، مکان های فروش ، بخش های عبور و مرور و مناطق جانبی چگونه است. این ترسیم ها نقطه شروع برنامه ریزی برای چیدمان و دکور فضای داخلی پروژه محسوب می شه.
سیرکولاسیون دو وظیفه ی اصلا رو در طراحی فضای فروشگاهی انجام می ده. اولین مورد این هست که جریان حرکت افراد را به صورت مسیرهای عبور و مرور فراهم می کنه، که باید به اندازه کافی گسترده باشد تا حداقل دو نفر بتوانند از کنار یکدیگر به راحتی عبور کنند. (چه در حال راه رفتن ، چه بر روی صندلی چرخدار ، یا هل دادن کالسکه.)
و مورد دوم اینکه مشتری رو به سمت کالاها هدایت کنه و به او اجازه بده تا فضای کافی برای گردش در فضا، بدون برخورد با دیگران یا ویترین ها داشته باشه. این اصول گردش کاملاً ساده است و با حالت های حرکت مردم در فضا کنترل می شود.
یکی از انواع آن سیرکولاسیون افقی و عمودی است. سیرکولاسیون افقی به این صورت هست که وقتی مشتری کالا رو پشت ویترین می بینه وارد فروشگاه می شه و از طریق قفسه های کناری یا میانی می تونه به کالا دسترسی پیدا کنه.
اما سیرکولاسیون عمودی به این شکل است که مشتری بعد از ورود به فروشگاه به طبقات دیگه جذب می شه. در سیرکولاسیون های عمودی با توجه به وسعت فروشگاه از انواع پله های معمولی یا برق و بعلاوه آسانسور نیز استفاده می شه.
سیرکولاسیون به صورت زیگ زاگ یا به شکل هشت گوشه در سراسر فروشگاه، باعث می شود تا نقاط مورد نظر در آن گنجانده شده و سفری طولانی تر و روش های متنوعی برای حرکت در فضا ایجاد بشه. سیرکولاسیون با الگوی دایره ای هم، مشتریان رو از جلو به عقب و سپس دوباره به جلو می بره.
همون طوری که در مقاله "عناصر کالبد فروشگاه" توضیح دادم، طراحی ورودی یک فروشگاه بسیار مهم است. ورودی تنها بخشی از کل فروشگاه ست که مشتری رو برای رود به فضا می تونه ترغیب یا دفع کنه. هر چند که ضوابط و مقررات خاصی برای طراحی ویترین ها و ورودی های فروشگاه وجود داره، اما ویترین بیشتر از هر جای دیگه ای نیاز به به روز رسانی داره.
ورودی فروشگاه درصد بسیار زیادی از محتویات فروشگاه رو فریاد می زنه. حتی فروشگاه های لوکس و خاص با وجود تمایل کم تر به نمایش کالای خود به نوعی با حس کنجکاوی که در مخاطب ایجاد می کنند، تا جذابیت در شکل ظاهری فروشگاه ایجاد کنند.
عبور از درگاه ورودی، نقطه ی آغاز سفر به داخل فروشگاه است. منطقه ای از فروشگاه که اغلب باز و خالی می مونه و به مشتری فرصت می ده تا مکث کرده و فضای فروشگاه را بررسی کنه تا مسیری بعدیش رو بتونه انتخاب کنه.
این فضا در فروشگاه های بزرگ ، محلی برای ملاقات با دوستان قبل یا بعد از خرید هم می تونه باشه، که حتی گاهی اوقات در مسیر های رسیدن به ورودی فروشگاه نشیمنگاه هایی تعریف شده که باعث می شه بخشی از جمعیت به فضای خارجی فروشگاه منتقل بشن.
علامت ها و نشانه ها عنصر مهمی در ورودی هست که مشتریان رو به یک بخش صحیح هدایت می کنه یا امکانات فروشگاه را به طور واضح بهشون نشون می ده. گرافیک های های مناسب در این بخش اگر خوب انتخاب بشه به مشتری این امکان رو می ده که در فضا احساس راحتی و ارامش داشته باشه و گیج نشه.
ورودی منطقه ای مهم و اصلی برای نمایش کالاهای جدید در فروشگاه ست. که حتی محصولات جدید می تونن در این منطقه به صورت رایگان توسط مشتریان تست بشن یا نمونه های رایگان به اونها داده بشه، در واقع بخش زیادی از تبلیغات در این منطقه می تونه اتفاق بیوفته.
در طراحی ورودی نیز باید دسترسی همه کاربران در نظر گرفته بشه. ورودی باید برای استفاده کنندگان از ویلچر و کالسکه به اندازه کافی گسترده باشه تا به راحتی فضای چرخش داشته باشن. در یک سایت موجود ، ورودی ممکنه پله ای باشه بنابراین ممکنه نیاز به یک سطح شیب دار برای ورود به فضای داخلی باشه ، در نتیجه فضای زیادی رو از طرح کلی می گیرد.
سرعت یک جنبه جالب در طراحی سیرکولاسیون محسوب می شه که نحوه استفاده افراد از فضا و همچنین حرکت در محیط پیرامون رو، تحلیل می کنه. سرعت، خیلی، تحت تأثیر ماهیت کاربر و سبک زندگی اوست، و این یکی از دلایل اهمیت درک بازار هدف گذاری شده توسط برندها و منطقه ای است که فروشگاه در آن واقع شده.
کانسپت کافی شاپ مثال خوبی برای توصیف چگونگی سرعت حرکت افراد، در فضای داخلی ست؛ زیرا اغلب مراحل مختلفی رو شامل می شه و افراد با دلایل مختلف سرعت های حرکتی متفاوتی هم در این فضا دارند.
سرعت به سه دسته سریع ، متوسط و کند تقسیم می شه. کاربر سریع می خواهد یک قهوه را خریداری کند و بلافاصله از فروشگاه خارج شود. به همین دلیل است که اکثر کافی شاپ های زنجیره ای ، پیشخوان های بزرگ و طولانی دارند، که کاملاً شبیه خط تولید است. در این حالت هدف این است که مشتریان هرچه راحت تر حرکت کنند تا احساس کنند خدمات رو در کم ترین زمان ممکن و به سرعت دریافت می کنند.
کافی شاپ هایی هم که این امکان رو فراهم می کنند اغلب مشتریان زیادی دارند. کاربرانی که با سرعت متوسط این خدمات رو دریافت می کنند در محل می نشینند و نوشینی خود رو میل می کنند و مکان رو ترک می کنند، ممکنه حتی تا 20 دقیقه هم اونجا بمونن.
که در این حالت، نشیمنگاه هایی معمولاً در جلوی مغازه قرار داره که به صورت صندلی و میز هایی با پایه بلند دراطراف ویترین ها ، یا صندلی های یک یا دونفره طراحی شده. با این کار، کاربر می تواند بدون نیاز به جابجایی در کل فروشگاه ، پس از پایان میل کردن نوشیدنیش، از فضا خارج بشه.
حالت سوم هم، کاربر آهسته غذا و نوشیدنیش رو خریداری می کند و مدت طولانی تری ، اغلب روی صندلی ها و مبل های راحتی با دسترسی به روزنامه ها و مجلات می نشیند. این کاربران ممکنه حدود یک ساعت بمانند تا با دوستانشان ملاقات کنند، یا وقت استراحت ناهارشون رو در یک مکان راحت و دور از قسمت شلوغ میل کنند.
همچنین ، در بعضی از کافی شاپ ها قسمتی برای جلسات کاری در یک بخش خلوت تر( معمولا در پشت مغازه با یک میز هشت نفره مناسب برای جلسات ) طراحی می شه.
در فضاهای فروشگاهی کوچکتر ، سرعت مسئله مهمی نیست ، اما در فروشگاه ها و مراکز تجاری بزرگ، ماهیت کاربران، تعداد افرادی که در دقیقه به فضا وارد شده یا از آن خارج می شوند، و همین طور پیچ و تاب ها و طول مسیر های حرکت، در نظر گرفته می شه.
سخن آخر:
در فضاهای فروشگاهی تنها بحث زیبایی ظاهری فروشگاه برای خلق جذابیت های بصری کافی نیست، باید فراموش نکنیم که فضای فروشگاه در راستای خدمت رسانی هرچه بهتر و بیشتر برای افراد فراهم می شه، لذا احساس امنیت و آرامش روانی برای مشتریان موضوع مهمی ست. بنابراین طراح باید آسایش افرادی که به فضا داخل می شوند رو، از طریق ایجاد مسیرهای حرکتی کافی و آسودگی در حرکت فراهم کنه.
هیچ کدام از ما از خرید کردن یا غذا خوردن در فضاهای شلوغ لذت نمی بریم چون کیفیت کاری که انجام می شه به شدت پایین میاد. بنابراین طراح میبایست با توجه به فرهنگ مخاطبان و حجم افرادی که به فضا وارد می شن، سعی کنه با تعیین مسیرهای حرکتی مناسب باعث احساس آرامش و آسایش برای مشتریان و پرسنل بشه.