رویاسازان بکراندیش
در حال بارگذاری...
تصمیم گیری در مورد اینکه نحوه ی تقسیم فضا و چیدمان فضای اداری چطور باشه، موضوع بسیار سخت و مهمیه . چون در واقع باید بین میزان و درصد فضای عمومی و خصوصی تصمیم گرفت و به چیدمان نسبی فضاهای خالی هم تا حدودی فکر کرد.
چیدمان یک دفتر و شرکت اداری، خیلی بیشتر از چیزی که تصور می شه اهمیت داره، چون حتی می تونه به اندازه محصولات و خدماتی که اون شرکت ارائه می ده در کسب و کار اون مجموعه هم تاثیر گذار باشه.
سلسه مراتب حرکتی یا همون سیرکولاسیون، بر اساس شیوه ی حرکتی استفاده کننده گان از فضا تعریف می شه. سلسله مراتب فضایی و ترتیب دسترسی، دو المان کاملا مکمل هم هستند که مسیر های حرکتی مخاطبین و کارکنان رو نظم می دن. ابعاد فضا، عرض مسیر های ارتباطی و بازشوها، و حتی نورپردازی بخش های مختلف تاثیر مستقیمی از نحوه ی درک و دریافت فرد از فضا دارند.
اگر حجم ورود و خروج مراجعه کننده گان به یک فضای اداری در طول روز بالاست، بررسی و حل موضوع سیرکولاسیون مسیرهای حرکتی مراجعه کننده گان، بیشتر از کارمندان فضا اهمیت داره و مبحث دکوراسیون و طراحی داخلی نقش کاملا مستقیمی در حل کردن اون داره.
زمانی که سیرکولاسیون فضا توسط یک طراح داخلی درست بررسی و طراحی بشه، احساس آسایش در محیط هم توسط مراجعه کننده گان حس می شه و هم توسط کارمندان محیط.
ولی اگر این موضوع درست رعایت نشه تداخل عملکردی در فضا حس می شه و در نتیجه کاربران احساس سردرگمی می کنند.
در این مقاله سعی شده پنج شیوه ی کارآمد توضیح داده بشه که بهترین چیدمان و بهترین بهره وری در فضای اداری رو بشه ایجاد کرد.
طراحی و چیدمان فضا به شیوه ی مدولار، می تونه توسط مبلمان، میز یا هر المان تکرار شونده ی دیگه انجام بشه تا در واقع فضا به قسمت های مشخصی تقسیم بندی بشه.
برای طراحی خیلی از شرکت های میتونیم ببینم که کمد ها و یا میز ها به عنوان واحد های تقسیم مناطق استفاده می شن. یک طراحی اداری مدولار، به کارکنان اجازه می ده تا از لحاظ میزهای کار ، فضای ذخیره سازی و نورپردازی محیط ، فضایی کاملا کارآمد و مشخص داشته باشند.
طراحی و چیدمان فضاهای اداری به شیوه ی مدولار می تونه با تناسب وظایفی که هر کارمند داره حوزه ی مشخص و در عین حال مساوی رو ایجاد کنه.
شیوه ی چیدمان فضا به سبک مدولار معمولا برای چیدمان پلان باز در فضاهای اداری کاربرد داره. در چیدمان به شیوه ی مدولار چون معمولا از کمد ها به عنوان بخش های جدا کننده استفاده می شه، برای دفتر های کوچک و یا فضاهای اداری که نیاز بیشتری به ذخیره سازی وسایل دارند بکار برده می شه.
از نقاط قوت دیگه ای که این شیوه ی چیدمان داره این هست که در صورت لزوم به راحتی می شه دکوراسیون فضای اداری رو تغییر داد.
این دفتر که در ملبورن استرالیا ساخته شده، توسط دفتر معماری سیبلینگ طراحی داخلی شده. ایده ی جالبی که در طراحی داخلی این شرکت استفاده شده شبیه سازی فضا به صورت وایر فریم wireframe هست که به نوعی فضای کامپیوتری رو در فضا پیاده سازی کرده.
این شبکه های مدولار و ماتریسی به صورت پارتیشن های جدا کننده عمل می کنند که در عین حال که فضا رو از نظر فیزیکی جدا می کنه ولی ارتباط بصری رو هم حفظ می کنه.
جالب اینجاست که این شبکه های مدولار به قدری انعطاف پذیر هستند که هر کدوم از کارمندان می تونن به واسطه گیره ها و وسایلی که در اختیار دارند، تا حدودی محدوده ی کاری خودشون رو شخصی سازی کنند ولی خوب تغییرات همون طور که در عکس می بیند خیلی محسوس نیست و به نوعی می شه گفت که یکپارچگی در طراحی داخلی فضا حفظ شده.
در واقع می شه گفت محدوده ی تغییراتی که می تونن در فضا بدن خیلی نا محسوسه و کلیت معماری داخلی فضا رو بهم نمی زنه. فضای استراحت و گفت و گوی بین کارمندان هم در همین بخش جانمایی شده که پارچه های نیمکت هاش به رنگ آبی استفاده شده.
اما نقطه ضعف این پروژه این هست که مخاطب وقتی داخل این فضای اداری قرار می گیره تنوع فضایی زیادی رو مشاده نمی کنه به نوعی تمام فضا یکپارچه هستند و بعد از گذشت زمان باعث ایجاد خستگی در ذهن مخاطب می شه.
اما یک موضوع خلاقانه ای که در طراحی داخلی این پروژه اتفاق افتاده این هست که اتاق کنفرانس این شرکت با نورهای ال ای دی هوشمند مجهز و دکور شده. این فضا زمانی که خالی هست به رنگ سازمانی فضا در میاد و شاید خودش باعث تنوع بصری بشه، از این بابت که درک رنگ سفید و یکپارچه ای که از فضا حس می شه رو کم تر می کنه.
باقی فضا هم به واسطه نورپردازی یکپارچه روشن می شه که برای شیوه ی نورپردازی فضاهای اداری که سطوح عمودی در اونها مورد تاکید قرار گرفته اند، شیوه ی مناسبی برای نورپردازی محسوب می شه.
اما به طور کلی چیزی که در بهتر کردن طراحی داخلی فضاهای مدولار اینچنینی می تونه تاثیر گذار باشه، FOCAL POINT یا نقطه کانونی قوی در طرح، توجه به مقیاس و تناسبات، تضاد و تنوع فضایی بیشتر و مواردی هست که یک دست بودن و یکنواختی بیش از حد رو از فضا می گیره.
موضوع اصلی رویکرد خوشه ای اینه که ایستگاه های کاری کارکنان دور یک هسته ی مرکزی متمرکز بشه. فضاهای کاری کارمندان رو می شه با تمای وسایل و تجهیزاتی که برای دکور کردن فضاهای کاری نیاز هست تجهیز کرد مثل میز، کمد برای نگهداری و بایگانی مدارک.
به طور کلی ، یک طرح خوشه ای به اندازه یک قالب مدولار یا فضای باز پیچیده نیست. این نوع سیستم در چیدمان فضای اداری ، برای دفاتری که کارمندان حداقل بخشی از روز کاری خود رو دور از محل کار تعیین شده می گذرونند ، بیشتر موثره. مزیت طرح خوشه ای صرفه جویی در فضای ارائه شده و سهولت در تغییر چیدمان فضاست. طرح خوشه ای یک سبک تقریبا ارزان در طراحی داخلی فضاهای اداری محسوب می شه.
این سبک از چیدمان در فضاهای اداری برای محیط های آروم تری مناسبه که شیوه ی فعالیت هاشون به نوعی تمرکز گراتر هست.
این سبک در حال حاضر در آلمان و بسیاری از کشورهای اروپایی استفاده می شه. چیدمان فضای اداری به شیوه ی منظره ای یا Landscape، نوعی از چیدمان هست که در دکوراسیون اون، ترکیبی از عناصر خوشه ای و مدولار، و طیف وسیعی از المان های محیطی و فضای سبز و نورپردازی های خاص اتفاق میوفته.
طوری که گیاهان و شاخ و برگ ها به عنوان موانع بصری و برای افزایش زیبایی استفاده می شن. تفاوت اصلی که این سبک از چیدمان با سبک مدولار یا خوشه ای داره این هست که فضای اداری رو از چهارچوب های خشک دور می کنه و به نوعی فضای مطبوع تر و با حس روانی مثبت تر رو خلق می کنه.
در واقع این سبک از چیدمان در فضاهای اداری سعی داره که حس خشک معماری داخلی فضا بر اساس سازماندهی های اداری رو از مجموعه بگیره. در عوض حوزه های کاری رو در مناطقی که دید بصری مناسب ایجاد می کنند تنظیم می کنه.
اما بیشتر اداراتی که از این شیوه ی چیدمان و دکوراسیون استفاده می کنند رویکرد 20/80 رو دارند. یعنی 80 در صورت OPENSPACE یا فضای باز باشه و 20 در صد فضا به صورت خصوصی.
این پروژه که در مسکو انجام شده توسط گروه معماران زابور طراحی شده. این شرکت به نوعی با ایده ی ابداعات جدید و فرصت های شغلی جدید طراحی داخل شده، برای همین شیوه ی طراحی و معماری داخلی فضاهای کاری در این پروژه متفاوت هست.
این شرکت نمونه ای از طراحی داخلی متفاوت برای یک شرکت هست که قبل از اون وجود نداشت و به نوعی حاصل نیازهای نوظهوری هست که در دنیای امروزی شاهدش هستیم.
شاید همه ی ما به فضای اینترنتی به عنوان یک فضای مجازی نگاه کنیم ولی خروجی چیزی که ما می بینیم به یک فضایی برای پشتیبانی، سامان دهی، به روز رسانی و جمع آوری اطلاعات نیاز داره.
برای همین طراحی داخلی شرکت و محل فعالیت سایت بزرگی مثل بادو نیاز به طراحی عملکرد های متفاوت در فضای داخلی خودش داره. کانسپت اولیه شکل گیری معماری داخلی این شرکت بر اساس ایده ی یکی از مشتریان این سایت شکل گرفته.
بادو یک فضای مجازی برای این هست که افراد هم رو ملاقات کنند، مثل پارک و سینما و کلاب و کتابخانه و.... برای همین تشبیه بین فضای مجازی و حقیقی به عنوان کانسپت طراحی داخلی این فضا انتخاب شده. به نحوی که هر بخش اداری در این شرکت به تناسب نوع فعالیتی که می کنه یا خدماتی که ارائه می ده یک لقبی از یک فضای تفریحی رو داره.
به طور مثال در این پروژه اتاق کنفرانس پرژکتور سینما رو داره، یا اتاق استراحت کارکنان، میز بار و همین طور فضاهای دیگه.
رنگی که برای دکوراسیون داخلی فضای اصلی استفاده شده به صورت تک رنگ یا MONOCOROM هست و فقط جداره های شیشه ای هستند که فضاها رو از هم جدا می کنند. برای جداره های خارجی این فضای اداری به دلیل اینکه در چشم مخاطب خیره گی ایجاد نشه یا اینکه انررژی از دست نره و شدت ورود نور خورشید کنترل بشه از شیشه های فوتوکروم استفاده شده.
نکته ی جالب دیگه اینکه طراحان به منظور اینکه بازدهی کارمندان بالا تر بره فاصله ی بین میزهای کاری رو بر اساس میزان ارتباط کاری افراد تعیین کردند. یعنی افرادی که با هم کارهای مشترک و مرتبط تری دارند میز هاشون به هم نزدیک تر جانمایی شده.
در این پروژه اصلا خبری از سقف کاذب نیست. تمامی تاسیسات در سقف پیداست و به صورت اکسپوز دکور شده و رنگی هم که برای پوشش نهایی اون به کار رفته رنگ سفید یک دست هست و قاعدتا مشخص هست که این دسترسی به هر فضا رو در موقع خرابی راحت تر می کنه. اما فقط در طراحی داخلی اتاق کنفرانس که به نوعی از رسمیت بیشتری هم برخوردار هست از سقف کاذب استفاده کرده اند.
دفاتر اداری که به صورت پلان باز دکوراسیون و چیدمان می شن میزان آلودگی صوتی بالاتره، اما عموما سطح ارتباطات خیلی بازتر و گسترده تر هست. این شیوه ی چیدمان برای شرکت هایی مناسب هست که اغلب به صورت ارتباط از راه دور با مشتری کار می کنند و کار اکثر کارمندان پشت میز و از طریق کامپیوتر هست.
سازماندهی ساختار میز در چیدمان پلان باز ممکنه به صورت دایره ای با حداکثر چهار نفر روی یک میز چهار نفره هست. و یا اینکه افراد به صورت متناوب روی میزهای خطی می نشینند. حالا ممکنه که موقع کار قادر باشن هم رو ببیند یا اینکه خیر.
البته این موضوع رو هم باید بگم که در این سبک از چیدمان، طراح داخلی ملاحضاتی هم در طراحی داخلی فضا باید در نظر بگیره از این بایت که حریم خصوصی کارمندان تا حدودی حفظ بشه. اما این سبک از چیدمان بیشتر مناسب فعالیت های گروهی هست.
ناگفته نمونه که خیلی بعیده که مدیرعامل را در محل کار در اتاقک یا روی میز در دفتر باز ببینید. به غیر از موارد استثنایی که طراح مجبوره این کار رو برای دکوراسیون فضای داخل یک شرکت انجام بده، این کار به نوعی یک فضای ناراحت رو برای کاربر ایجاد میکنه. طراحی داخلی هر دفتر اداری زمانی موفق هست که کارمندان بتونن فضای خصوصی داشته باشن.
طراحی داخلی فضای اداری به شیوه ی چیدمان سنتی، فضای تقسیم بندی شده با ساختار سلسله مراتبی واضح رو ایجاد می کنه. در طراحی داخلی چنین فضایی ممکنه یک طرح باز ، مدولار ، یا منطقه خوشه ای وجود داشته باشه ، اما در عین حال یک بخش مشخص برای مقامات ارشد در فضای اداری بسته وجود داشته باشه.
چیدمان فضای اداری با این نوع سیستم سنتی مزایای زیادی رو از نظر ساختار و سازمان ارائه می ده ، اما می تواند موانعی رو هم بر ارتباطات موثر بین کارمندان ایجاد کند.
سخن آخر:
وقتی در مورد چیدمان یک فضای اداری فکر می شه سبک فضا و ظاهر مجموعه مسائل مهمی هستند که باید بهشون فکر بشه. یک معمار داخلی باید خیلی به دقت چیدمان های مختلف فضا رو بررسی کنه تا از عملکرد درست دفتر اطمینان حاصل کنه.
در جامعه ی پر مشغله امروزی بعضی از ارتباطات از راه دور هستند و برخی هم به صورت مستقیم و داخلی فضای اداری، تطبق موثر نحوه ی چیدمان فضا با سیستم های ارتباطی، خروجی طراحی داخلی فضای اداری رو می تونه خیلی موفق کنه.
تصمیم گیری در مورد اینکه نحوه ی تقسیم فضا و چیدمان فضای اداری چطور باشه، موضوع بسیار سخت و مهمیه . چون در واقع باید بین میزان و درصد فضای عمومی و خصوصی تصمیم گرفت و به چیدمان نسبی فضاهای خالی هم تا حدودی فکر کرد.
چیدمان یک دفتر و شرکت اداری، خیلی بیشتر از چیزی که تصور می شه اهمیت داره، چون حتی می تونه به اندازه محصولات و خدماتی که اون شرکت ارائه می ده در کسب و کار اون مجموعه هم تاثیر گذار باشه.
سلسه مراتب حرکتی یا همون سیرکولاسیون، بر اساس شیوه ی حرکتی استفاده کننده گان از فضا تعریف می شه. سلسله مراتب فضایی و ترتیب دسترسی، دو المان کاملا مکمل هم هستند که مسیر های حرکتی مخاطبین و کارکنان رو نظم می دن. ابعاد فضا، عرض مسیر های ارتباطی و بازشوها، و حتی نورپردازی بخش های مختلف تاثیر مستقیمی از نحوه ی درک و دریافت فرد از فضا دارند.
اگر حجم ورود و خروج مراجعه کننده گان به یک فضای اداری در طول روز بالاست، بررسی و حل موضوع سیرکولاسیون مسیرهای حرکتی مراجعه کننده گان، بیشتر از کارمندان فضا اهمیت داره و مبحث دکوراسیون و طراحی داخلی نقش کاملا مستقیمی در حل کردن اون داره.
زمانی که سیرکولاسیون فضا توسط یک طراح داخلی درست بررسی و طراحی بشه، احساس آسایش در محیط هم توسط مراجعه کننده گان حس می شه و هم توسط کارمندان محیط.
ولی اگر این موضوع درست رعایت نشه تداخل عملکردی در فضا حس می شه و در نتیجه کاربران احساس سردرگمی می کنند.
در این مقاله سعی شده پنج شیوه ی کارآمد توضیح داده بشه که بهترین چیدمان و بهترین بهره وری در فضای اداری رو بشه ایجاد کرد.
طراحی و چیدمان فضا به شیوه ی مدولار، می تونه توسط مبلمان، میز یا هر المان تکرار شونده ی دیگه انجام بشه تا در واقع فضا به قسمت های مشخصی تقسیم بندی بشه.
برای طراحی خیلی از شرکت های میتونیم ببینم که کمد ها و یا میز ها به عنوان واحد های تقسیم مناطق استفاده می شن. یک طراحی اداری مدولار، به کارکنان اجازه می ده تا از لحاظ میزهای کار ، فضای ذخیره سازی و نورپردازی محیط ، فضایی کاملا کارآمد و مشخص داشته باشند.
طراحی و چیدمان فضاهای اداری به شیوه ی مدولار می تونه با تناسب وظایفی که هر کارمند داره حوزه ی مشخص و در عین حال مساوی رو ایجاد کنه.
شیوه ی چیدمان فضا به سبک مدولار معمولا برای چیدمان پلان باز در فضاهای اداری کاربرد داره. در چیدمان به شیوه ی مدولار چون معمولا از کمد ها به عنوان بخش های جدا کننده استفاده می شه، برای دفتر های کوچک و یا فضاهای اداری که نیاز بیشتری به ذخیره سازی وسایل دارند بکار برده می شه.
از نقاط قوت دیگه ای که این شیوه ی چیدمان داره این هست که در صورت لزوم به راحتی می شه دکوراسیون فضای اداری رو تغییر داد.
این دفتر که در ملبورن استرالیا ساخته شده، توسط دفتر معماری سیبلینگ طراحی داخلی شده. ایده ی جالبی که در طراحی داخلی این شرکت استفاده شده شبیه سازی فضا به صورت وایر فریم wireframe هست که به نوعی فضای کامپیوتری رو در فضا پیاده سازی کرده.
این شبکه های مدولار و ماتریسی به صورت پارتیشن های جدا کننده عمل می کنند که در عین حال که فضا رو از نظر فیزیکی جدا می کنه ولی ارتباط بصری رو هم حفظ می کنه.
جالب اینجاست که این شبکه های مدولار به قدری انعطاف پذیر هستند که هر کدوم از کارمندان می تونن به واسطه گیره ها و وسایلی که در اختیار دارند، تا حدودی محدوده ی کاری خودشون رو شخصی سازی کنند ولی خوب تغییرات همون طور که در عکس می بیند خیلی محسوس نیست و به نوعی می شه گفت که یکپارچگی در طراحی داخلی فضا حفظ شده.
در واقع می شه گفت محدوده ی تغییراتی که می تونن در فضا بدن خیلی نا محسوسه و کلیت معماری داخلی فضا رو بهم نمی زنه. فضای استراحت و گفت و گوی بین کارمندان هم در همین بخش جانمایی شده که پارچه های نیمکت هاش به رنگ آبی استفاده شده.
اما نقطه ضعف این پروژه این هست که مخاطب وقتی داخل این فضای اداری قرار می گیره تنوع فضایی زیادی رو مشاده نمی کنه به نوعی تمام فضا یکپارچه هستند و بعد از گذشت زمان باعث ایجاد خستگی در ذهن مخاطب می شه.
اما یک موضوع خلاقانه ای که در طراحی داخلی این پروژه اتفاق افتاده این هست که اتاق کنفرانس این شرکت با نورهای ال ای دی هوشمند مجهز و دکور شده. این فضا زمانی که خالی هست به رنگ سازمانی فضا در میاد و شاید خودش باعث تنوع بصری بشه، از این بابت که درک رنگ سفید و یکپارچه ای که از فضا حس می شه رو کم تر می کنه.
باقی فضا هم به واسطه نورپردازی یکپارچه روشن می شه که برای شیوه ی نورپردازی فضاهای اداری که سطوح عمودی در اونها مورد تاکید قرار گرفته اند، شیوه ی مناسبی برای نورپردازی محسوب می شه.
اما به طور کلی چیزی که در بهتر کردن طراحی داخلی فضاهای مدولار اینچنینی می تونه تاثیر گذار باشه، FOCAL POINT یا نقطه کانونی قوی در طرح، توجه به مقیاس و تناسبات، تضاد و تنوع فضایی بیشتر و مواردی هست که یک دست بودن و یکنواختی بیش از حد رو از فضا می گیره.
موضوع اصلی رویکرد خوشه ای اینه که ایستگاه های کاری کارکنان دور یک هسته ی مرکزی متمرکز بشه. فضاهای کاری کارمندان رو می شه با تمای وسایل و تجهیزاتی که برای دکور کردن فضاهای کاری نیاز هست تجهیز کرد مثل میز، کمد برای نگهداری و بایگانی مدارک.
به طور کلی ، یک طرح خوشه ای به اندازه یک قالب مدولار یا فضای باز پیچیده نیست. این نوع سیستم در چیدمان فضای اداری ، برای دفاتری که کارمندان حداقل بخشی از روز کاری خود رو دور از محل کار تعیین شده می گذرونند ، بیشتر موثره. مزیت طرح خوشه ای صرفه جویی در فضای ارائه شده و سهولت در تغییر چیدمان فضاست. طرح خوشه ای یک سبک تقریبا ارزان در طراحی داخلی فضاهای اداری محسوب می شه.
این سبک از چیدمان در فضاهای اداری برای محیط های آروم تری مناسبه که شیوه ی فعالیت هاشون به نوعی تمرکز گراتر هست.
این سبک در حال حاضر در آلمان و بسیاری از کشورهای اروپایی استفاده می شه. چیدمان فضای اداری به شیوه ی منظره ای یا Landscape، نوعی از چیدمان هست که در دکوراسیون اون، ترکیبی از عناصر خوشه ای و مدولار، و طیف وسیعی از المان های محیطی و فضای سبز و نورپردازی های خاص اتفاق میوفته.
طوری که گیاهان و شاخ و برگ ها به عنوان موانع بصری و برای افزایش زیبایی استفاده می شن. تفاوت اصلی که این سبک از چیدمان با سبک مدولار یا خوشه ای داره این هست که فضای اداری رو از چهارچوب های خشک دور می کنه و به نوعی فضای مطبوع تر و با حس روانی مثبت تر رو خلق می کنه.
در واقع این سبک از چیدمان در فضاهای اداری سعی داره که حس خشک معماری داخلی فضا بر اساس سازماندهی های اداری رو از مجموعه بگیره. در عوض حوزه های کاری رو در مناطقی که دید بصری مناسب ایجاد می کنند تنظیم می کنه.
اما بیشتر اداراتی که از این شیوه ی چیدمان و دکوراسیون استفاده می کنند رویکرد 20/80 رو دارند. یعنی 80 در صورت OPENSPACE یا فضای باز باشه و 20 در صد فضا به صورت خصوصی.
این پروژه که در مسکو انجام شده توسط گروه معماران زابور طراحی شده. این شرکت به نوعی با ایده ی ابداعات جدید و فرصت های شغلی جدید طراحی داخل شده، برای همین شیوه ی طراحی و معماری داخلی فضاهای کاری در این پروژه متفاوت هست.
این شرکت نمونه ای از طراحی داخلی متفاوت برای یک شرکت هست که قبل از اون وجود نداشت و به نوعی حاصل نیازهای نوظهوری هست که در دنیای امروزی شاهدش هستیم.
شاید همه ی ما به فضای اینترنتی به عنوان یک فضای مجازی نگاه کنیم ولی خروجی چیزی که ما می بینیم به یک فضایی برای پشتیبانی، سامان دهی، به روز رسانی و جمع آوری اطلاعات نیاز داره.
برای همین طراحی داخلی شرکت و محل فعالیت سایت بزرگی مثل بادو نیاز به طراحی عملکرد های متفاوت در فضای داخلی خودش داره. کانسپت اولیه شکل گیری معماری داخلی این شرکت بر اساس ایده ی یکی از مشتریان این سایت شکل گرفته.
بادو یک فضای مجازی برای این هست که افراد هم رو ملاقات کنند، مثل پارک و سینما و کلاب و کتابخانه و.... برای همین تشبیه بین فضای مجازی و حقیقی به عنوان کانسپت طراحی داخلی این فضا انتخاب شده. به نحوی که هر بخش اداری در این شرکت به تناسب نوع فعالیتی که می کنه یا خدماتی که ارائه می ده یک لقبی از یک فضای تفریحی رو داره.
به طور مثال در این پروژه اتاق کنفرانس پرژکتور سینما رو داره، یا اتاق استراحت کارکنان، میز بار و همین طور فضاهای دیگه.
رنگی که برای دکوراسیون داخلی فضای اصلی استفاده شده به صورت تک رنگ یا MONOCOROM هست و فقط جداره های شیشه ای هستند که فضاها رو از هم جدا می کنند. برای جداره های خارجی این فضای اداری به دلیل اینکه در چشم مخاطب خیره گی ایجاد نشه یا اینکه انررژی از دست نره و شدت ورود نور خورشید کنترل بشه از شیشه های فوتوکروم استفاده شده.
نکته ی جالب دیگه اینکه طراحان به منظور اینکه بازدهی کارمندان بالا تر بره فاصله ی بین میزهای کاری رو بر اساس میزان ارتباط کاری افراد تعیین کردند. یعنی افرادی که با هم کارهای مشترک و مرتبط تری دارند میز هاشون به هم نزدیک تر جانمایی شده.
در این پروژه اصلا خبری از سقف کاذب نیست. تمامی تاسیسات در سقف پیداست و به صورت اکسپوز دکور شده و رنگی هم که برای پوشش نهایی اون به کار رفته رنگ سفید یک دست هست و قاعدتا مشخص هست که این دسترسی به هر فضا رو در موقع خرابی راحت تر می کنه. اما فقط در طراحی داخلی اتاق کنفرانس که به نوعی از رسمیت بیشتری هم برخوردار هست از سقف کاذب استفاده کرده اند.
دفاتر اداری که به صورت پلان باز دکوراسیون و چیدمان می شن میزان آلودگی صوتی بالاتره، اما عموما سطح ارتباطات خیلی بازتر و گسترده تر هست. این شیوه ی چیدمان برای شرکت هایی مناسب هست که اغلب به صورت ارتباط از راه دور با مشتری کار می کنند و کار اکثر کارمندان پشت میز و از طریق کامپیوتر هست.
سازماندهی ساختار میز در چیدمان پلان باز ممکنه به صورت دایره ای با حداکثر چهار نفر روی یک میز چهار نفره هست. و یا اینکه افراد به صورت متناوب روی میزهای خطی می نشینند. حالا ممکنه که موقع کار قادر باشن هم رو ببیند یا اینکه خیر.
البته این موضوع رو هم باید بگم که در این سبک از چیدمان، طراح داخلی ملاحضاتی هم در طراحی داخلی فضا باید در نظر بگیره از این بایت که حریم خصوصی کارمندان تا حدودی حفظ بشه. اما این سبک از چیدمان بیشتر مناسب فعالیت های گروهی هست.
ناگفته نمونه که خیلی بعیده که مدیرعامل را در محل کار در اتاقک یا روی میز در دفتر باز ببینید. به غیر از موارد استثنایی که طراح مجبوره این کار رو برای دکوراسیون فضای داخل یک شرکت انجام بده، این کار به نوعی یک فضای ناراحت رو برای کاربر ایجاد میکنه. طراحی داخلی هر دفتر اداری زمانی موفق هست که کارمندان بتونن فضای خصوصی داشته باشن.
طراحی داخلی فضای اداری به شیوه ی چیدمان سنتی، فضای تقسیم بندی شده با ساختار سلسله مراتبی واضح رو ایجاد می کنه. در طراحی داخلی چنین فضایی ممکنه یک طرح باز ، مدولار ، یا منطقه خوشه ای وجود داشته باشه ، اما در عین حال یک بخش مشخص برای مقامات ارشد در فضای اداری بسته وجود داشته باشه.
چیدمان فضای اداری با این نوع سیستم سنتی مزایای زیادی رو از نظر ساختار و سازمان ارائه می ده ، اما می تواند موانعی رو هم بر ارتباطات موثر بین کارمندان ایجاد کند.
سخن آخر:
وقتی در مورد چیدمان یک فضای اداری فکر می شه سبک فضا و ظاهر مجموعه مسائل مهمی هستند که باید بهشون فکر بشه. یک معمار داخلی باید خیلی به دقت چیدمان های مختلف فضا رو بررسی کنه تا از عملکرد درست دفتر اطمینان حاصل کنه.
در جامعه ی پر مشغله امروزی بعضی از ارتباطات از راه دور هستند و برخی هم به صورت مستقیم و داخلی فضای اداری، تطبق موثر نحوه ی چیدمان فضا با سیستم های ارتباطی، خروجی طراحی داخلی فضای اداری رو می تونه خیلی موفق کنه.
